Huidige behandelopties |
Trientine, penicillamine, zinksulfaat, Cuprior |
Therapeutische waarde |
Mogelijk meerwaarde
Deze inschatting doet geen uitspraak over de mogelijke opname in het pakket.
|
Onderbouwing |
Momenteel al de eerste keus volgens de internationale richtlijnen. Trientine is effectief en kent minder bijwerkingen dan de andere behandelopties. De huidige standaard behandeling met penicillamine is toxisch en wordt in 30% van de gevallen niet verdragen. Het huidige alternatief is zinksulfaat en is weliswaar effectief, maar vooral in de onderhoudsfase en niet zo zeer in de eerste inductie/chelatie fase. Volgens de EMA is trientine momenteel alleen geregistreerd in het Verenigd Koninkrijk en wordt het vanuit daar geëxporteerd naar andere landen. De introductie van trientine op de Nederlandse markt heeft daarom meerwaarde. Problemen zijn vooral de kosten en de frequentie van inname, met daarmee lagere compliance. Een optimale behandeling van de ziekte van Wilson geeft een betere kwaliteit van leven en voorkomt een levertransplantatie. |
Behandelduur |
doorlopend |
Toedieningsfrequentie |
4 maal per dag |
Dosis per toediening |
250 mg |
Bronnen |
Drugs.com; EASL Clinical Practice Guidelines: Wilson’s disease, journal of hepatologie 2012 |