| Huidige behandelopties |
Patiënten met een Philadelphia negatieve B-ALL, kunnen behandeld worden met blinatumomab. Inotuzumab kan gegeven worden ongeacht de status van het Philadelphia chromosoom. Tevens kan er gekozen worden voor een nieuwe remissie inductie met chemotherapie, bijvoorbeeld met hoge dosis cytarabine en mitoxantrone (HAM). De keuze hangt af van de eerdere behandelingen, karakteristieken van de B-ALL (expressie van CD19 en CD22, CNS betrokkenheid, ziekteload), de fitheid van de patiënt, het moment van recidiveren. Indien mogelijk kan de behandeling dienen als brug naar allogene stamceltransplantatie.
|
| Onderbouwing |
Mediane overleving van patiënten met een R/R ALL behandeld met zowel blinatumomab als inotuzumab ozogamicin als eerste of tweede salvage behandeling hadden was 7,7 maanden (Kantarjian et al). Patiënten met een R/R ALL <25 jaar kunnen worden behandeld met tisagenlecleucel, Maude et al laten in 2018 in een phase 1-2A studie een mediane overall survival zien van 19,1 maanden met dit CAR-T cel product, waar gebruik gemaakt wordt van 4-1BB. In volwassen patiënten met een R/R ALL laten Hay et al lange termijnsdata van een Fase 1-2A studie zien met een anti-CD19 CAR (met 41BB als costimulatoir eiwit en een CD4:CD8 ratio van 1:1). Hier wordt bij patiënten die een MRD negatieve remissie bereiken een mediane overleving van 20 maanden en bij patiënten die geen MRD negatieve CR bereikten van 5 maanden. In deze studie wordt er een betere event free survival gezien met consolidatie met een allogene stamceltransplantatie na CAR-T cel behandeling. Park et al. laten in patiënten met een R/R ALL behandeld met een anti-CD19 CAR (met het CD28 costimulatoire domein) in een fase I trial een mediane overall survival zien van 12.9 maanden. In deze studie wordt er geen voordeel gezien bij patiënten die nadien nog een allogene stamceltransplantatie krijgen. De rol van allogene SCT na CAR-T cel behandeling staat derhalve ook nog niet vast. Op dit moment loopt de ZUMA 3 studie nog (NCT02614066), waarbij Tecartus in een fase 1-2 studie onderzocht wordt in volwassen R/R ALL patiënten.
|
| Bronnen |
NCT02614066
Kantarjian et al, Cancer 2019
Kantarjian et al, NEJM 2017
Maude et al, NEJM 2018
Hay et al, BLood 2019
Park et al, NEJM 2018
|